3 Kasım 2011 Perşembe

kendimden geçtim..

Kendimden geçmiştim. Durdurulabilirdim. Durmak erdemdi. Durulmak. Adı, Yaren olsun demek.

Durmak için başlamak gerek. Ben başlamazsam beni kim durduracak? Elimden tutulsa durulur muyum?
Anüite problemleri çözmenin bununla bir ilgisi olmamalı.
Cari oranın ikiye yakın olması iyi miydi? Biz bire sevdalanmışken, neden iki?
Ayrıca dilim fakir, sözün bittiği yer filminden alıntılanmış bir yaşam vardır elbet bir yerlerde. Dilimin ucunda. Ucum uzvumdur benim.
Filmler duru, durdurulabilir. Karışık olan başlar bir şeylere. Karışık olan, düşünür. Sevmenin dilde bıraktığı tadı düşünür.
Dilim bağlı hece vezniyle, oysa gökyüzü imtihan. -Sigortayı seviyorum.
*Çocuk: evlilik sigortası *Üniforma: egemenlik *Ego: tanrı...

Bir cümlenin sonuna kadar sabredemedim. Hep bu yüzden kaybediyorum. Kaybeden Tribi dinledim, kendimden geçtim. Bu bir imtihan. Kendinden geçmek. Beni tanımak. Ego, evet; o bir tanrıydı. Yalnızlıkla imtihan edilemez elbet. Yolculuğu kendine olan insan. Tanımaktan değil, bu durmaktan. Hiçbir şey yapmadan. Yatıp kalmayı seçmek. Farklı olabilirdi demek ardından. Aldatıcı. Kelimeler bile : aldatıcı. Oysa ellerin... Yok o şarkı bitmişti. Adını unutmaya devam ediyorum. Durmaz yanyana gözyaşı ve bavul asla. Asla asla deme. Never say never...


Bir okyanus bile göremedim rüyamda. Halbuki harflerin rengi var. Toplasan bir kaşık su. Boğularak ölmekten korkuyorum. Yüzmeyi öğrenmek istemiyor bedenim. Tahriş. İttifak, ter ve ten arasında. Peki ya içim. İnim, orası tamam. Ama derinim. İnebildim mi oraya? İnen oldu mu? Maden işçisi. Lamba gibi parlayan alınları, yok o gerçekten fener. Deniz feneri. Yaşar Kurt da söylerdi. Sesimi duyuyor musun? Hadi el salla... El sallama adetim yok. Peki ama sallanacak salıncaklar yapıldı vaktinde elma ağacına. Belki kirazdı yanlış hatırlıyorsun. Belki de kesildi bir rüzgarda eğildiğinde.

Kendimden geçmiştim, Tanrı kimseyi kendiyle sınamasın!



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder