Bu sefer Kentaki'de oturan dostuma yazıyorum.
Sızılarını yazmış olmasını istediğim bir mektuba sahip olmayı isteyerek.
-ama buradan duyulmuyor sesin-le başlayan mektuplar yazmışım habersiz.
Ben sigortadan bahsettiğimden beri kırılgan olduğunu gizleme boşuna.
Bir yerlere tutunmalı insan. Sigortadan daha iyisi yoktu, inan bana.
Senin için ve benim için iyisi bu.
Paralı ve yaşı geçkin bir ihtiyar olmalıydım herhangi bir filmden kalma.
İyileştirme gücünden ve etkinden yeterince faydalanmış fabrika bacaları
buna tamam ama pazar postasında hiç köşem olmadı diye de yakınma boşa.
Mektupların ardı arkası kesilmedi sonra.
Tek fark atılmayan bazı mektuplara sahip olabiliyor insan.
Bu güvende hissetmek için.
İzmit'te tren var demiştim ya işte.
İçimin ağırlığını oraya kadar götürmüş,koftiden.
Körfeze dökülmüşüm gecenin karasında her yer Afrika bana,
bilirsin sızdım mı duyulmaz sesim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder